متخصص زنان و زایمان عنوان كرد؛
روش های جلوگیری از بروز عفونت های قارچی در زنان
فلوشیپ ناباروری، از عفونت های قارچی به یكی از شایع ترین علل عفونت واژینال نام برد و اظهار داشت: 75 درصد خانم ها حداقل یك دفعه در طول زندگی خود گرفتار عفونت های قارچی می شوند.
به گزارش دکتر ایزی به نقل از مهر، به مناسبت هفته ملی سلامت بانوان (۲۶ مهر تا ۲ آبان)، نیلوفر معترف جراح و متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ ناباروری، درباب عفونت های واژینال که از شایع ترین بیماری های سیستم تناسلی زنان است، گفت: عفونت های واژینال در میان خانم ها شیوع بالایی دارد و درصد زیادی از مراجعات به مطب پزشکان زنان به سبب این بیماری است. وی ادامه داد: سه علت اصلی در ایجاد عفونت های واژینال در خانم ها نقش دارند. واژینوز باکتریال، عفونت های تریکومونایی و عفونت های کاندیدیایی یا قارچی. معترف افزود: عفونت های قارچی یکی از شایع ترین علل عفونت واژینال است و ۷۵ درصد خانم ها حداقل یک دفعه و ۴۵ درصد خانم ها دو بار یا بیشتر در طول زندگی خود گرفتار عفونت های قارچی می شوند. البته تعداد کمی از خانم ها نیز ممکنست گرفتار عفونت های تکرار شونده و مزمن قارچی شوند. این متخصص زنان درباره عامل ایجاد عفونت قارچی واژینال، توضیح داد: قارچ کاندیدیازیس عامل ۸۵ تا ۹۰ درصد عفونت های قارچی واژینال هستند و ۱۰ درصد عفونت ها نیز ناشی از انواع دیگر قارچ است. وی اظهار داشت: عفونت های قارچی غیرکاندیدایی معمولاً به درمان مقاوم ترند و به درمان های طولانی تر نیاز دارند. در واقع کاندیدیا بطور نرمال در جاهای مختلف بدن، مانند دهان، گلو و پوست وجود دارد و به صورت مسالمت آمیز در بدن ما زندگی می کند. اما اگر تعادل فلور نرمال بدن به سبب عوامل مستعدکننده به هم بریزد، عفونت ایجاد می شود. معترف با اشاره به عوامل مستعدکننده عفونت اضافه کرد: هرعاملی که موجب کاهش یا نقصان در سیستم ایمنی بدن شودنظیر مصرف کورتون و یا داروهای شیمی درمانی و یا هر عاملی که موجب بالا رفتن سطح استروژن خون شود نظیر حاملگی یا مصرف قرص های جلوگیری و نیز مصرف مستمر آنتی بیوتیک ها و دیابت کنترل نشده، فرد را مستعد مبتلاشدن به این عفونت می کند. عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا، درباره علایم عفونت قارچی واژینال، اظهار داشت: علامت تیپیک عفونت قارچی خارش و ترشحات پنیری بدون بو است. البته، اینها علایم معمول این نوع عفونت است و ممکنست ترشحات لزوماً پنیری نباشد و یا خانم بجای خارش، سوزش داشته باشد. همچنین، درد یا سوزش هنگام نزدیکی یا هنگام دفع ادرار نیز می تواند همچون علایم عفونت قارچی واژینال باشد. وی با اشاره به روش های تشخیص این نوع عفونت زنان، اضافه کرد: در معاینه، معمولا قرمزی و تورم در ناحیه ژنیتال خارجی دیده می شود، در دیواره های واژن التهاب وجود دارد و ترشحات قارچی قابل مشاهده می باشد. البته خوشبختانه این عفونت سرویکس یا دهانه رحم را درگیر نمی کند و ظاهر سرویکس در معاینه عادیست. همچنین، بر خلاف دو نوع دیگر عفونت که به آنها اشاره شد، عفونت قارچی pH واژن را تغییر نمی دهد. عفونت قارچی معمولاً با شرح حال و معاینه تشخیص داده می شود و ممکنست در مواردی تهیه اسمیر و کشت از ترشحات هم لازم باشد. این فلوشیپ ناباروری درباره درمان عفونت های قارچی واژینال، اظهار داشت: درمان این نوع عفونت، مصرف داروهای ضد قارچ است. در گذشته بیشتر داروی نیستاتین تجویز می شد، اما امروزه داروهای گروه ازول، مانند فلوکونازول و کلوتریمازول به صورت موضعی و یا خوراکی تجویز می شوند و در ۸۰ تا ۹۰ درصد موارد، درمان موفقیت آمیز است. البته با شروع مصرف دارو علایم به سرعت از بین نمی روند و دو تا سه روز زمان لازم است تا علایم از بین بروند. همچنین، می توانیم برای تسکین علایم خارش و سوزش از استروئیدهای موضعی ضعیف مثل هیدروکورتیزون، به صورت کوتاه مدت استفاده نمائیم. معترف با اشاره به نوع راجعه یا تکرارشونده عفونت قارچی واژینال، تصریح کرد: در تعداد کمی از خانم ها این عفونت به صورت راجعه بروز می کند. یعنی در طول یک سال، خانم چهار بار یا بیشتر به عفونت قارچی گرفتار می شود. در عفونت های راجعه، بروز علامت خارش کمتر است و خانم بیشتر گرفتار سوزش می شود. همچنین، برخلاف عفونت کاندیدیایی معمولی که می توانیم با معاینه به تشخیص برسیم و درمان را شروع نماییم، در عفونت های راجعه یا تکرار شونده حتما باید تهیه اسمیر و کشت از ترشحات انجام و نمونه زیر میکروسکوپ بررسی شود. برای اینکه تشخیص های افتراقی که درمان های کاملاً متفاوتی دارند، مانند درماتیت اتروفیک که به سبب کمبود استروژن و بیشتر در افراد مسن دیده می شود و یا درماتیت آتوپیک یعنی درگیری آلرژیک پوستی، نیز علائم مشابهی را ایجاد میکنند و تنها با انجام تست می توان تشخیص های دیگر را رد کرد. وی ادامه داد: برای درمان عفونت های قارچی راجعه، ابتدا درمان اولیه کامل، یعنی همان درمان نوع معمولی عفونت داده می شود و بعد از کامل شدن دوره درمان، خانم باید به مدت ۶ ماه هفته ای یک عدد فلوکونازول ۱۵۰ مصرف کند. معمولاً با این درمان عفونت های راجعه از بین می روند، اما در صورت عود مجدد، باردیگر همان درمان تکرار می شود. این متخصص زنان در پایان، اشاره کرد: بااینکه این عفونت جزو عفونت های انتقال یابنده از راه تماس جنسی طبقه بندی نمی گردد و بنابراین، لازم نیست همسر یا شریک جنسی خانم هم به موازات درمان گردد، اما در افرادی که فعالیت جنسی بیشتری دارند، بیشتر دیده می شود. خانم ها برای پیش گیری از مبتلاشدن به این عفونت باید لباس زیر نخی و آزاد بپوشند، هر روز لباس زیر خودرا عوض کنند و حتما بعد از رفتن به دستشویی ناحیه ژنیتال را به خوبی خشک کنند. همچنین، استفاده مداوم از دوش واژینال یا شستشوی مداوم با مواد ضدعفونی کننده مانند بتادین و استفاده مکرر از آنتی بیوتیک، با بر هم زدن فلور نرمال ناحیه تناسلی، خانم ها را مستعد مبتلاشدن به عفونت قارچی می کند. بنابراین، رعایت بهداشت فردی، مهم ترین راه پیش گیری از مبتلاشدن به عفونت های کاندیدیایی واژینال است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب