گزارش دكتر ایزی؛
تلخ و شیرین پرستاری در یک مرکز توانبخشی
دکتر ایزی: پرستاران توانبخشی نگهداری از معلولان حضرت علی اکبر(ع) بیرجند به مناسبت روز پرستار از مصائب، تلخی و شیرینی های حرفه شان می گویند.
خبرگزاری مهر، گروه استان ها: نامش پرستار است و مرهم زخم و دردهایی که در سالهای عمر به سراغ ما می آید. وقتی در اوج یک بیماری که تو را بر تحت بیمارستان نشانده، لبخندش به انسان آرامش می بخشد و چقدر صبورانه تلخی هایی که بروز می دهیم را تحمل می کند.
حال اگر این پرستار در یک مجموعه نگهداری معلولان این فرشتگان معصوم زمینی کار کند، بی گمان این ارزش های اخلاقی در او چند برابر رشد می کند چونکه بی گمان فعالیتی در چنین محیطی صبر بیشتری را می طلبد.
به بهانه میلاد حضرت زینب (س) و روز پرستار به سراغ پرستاران توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) رفتیم و از آنها درباره ی حرفه شأن و خاطرات تلخ و شیرینشان پرس و جو کردیم.
معلولان در توانبخشی را عضوی از خانواده ام می دانم
ساره آهنی در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به این که از ۶ سال قبل در توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) مشغول کار پرستاری و الان سرپرستار توانبخشی است، اظهار داشت: پرستار در این مجموعه با یک فرد بیمار و معلول مانند یک مادر، خواهر و یک عضو خانواده رفتار می کند.
وی بیان کرد: در بیمارستان پرستار هر چند سال در یک بخش به عنوان مثال بخش اطفال، قلب، جراحی و … کار و در همان حیطه کسب تجربه می کند، اما پرستاران توانبخشی، پرستاری را در همه این زمینه ها انجام می دهند که سبب می شود که تجربه آنان بیش از سایر همکارانشان شود.
سرپرستار مجموعه توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) (ویژه نگهداری از معلولین) افزود: البته ممکنست در بیمارستان دستگاه های به روزتر و بیشتری در دسترس باشد.
همه چیز به علاقه بستگی دارد
آهنگی درباره ی سختی کار پرستاری در توانبخشی نگهداری از معلولان، بیان کرد: به نظر من همه چیز بسته به علاقه خود فرد دارد چونکه اگر به کار و شغل خود علاقمند باشد سختی های در راه نیز برای او سهل خواهد شد ولی در غیر این صورت با اندک مانعی خسته می شود.
وی با اشاره به این که به کار و حرفه اش علاقمند است، تصریح کرد: من به معلولان توانبخشی به عنوان بیمار نگاه نمی کنم و از آنجا که شاید آنان را بیش از خواهران و بردارانم ببینم، آنان را عضوی از خانواده ام می پندارم.
سرپرستار مجموعه توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) بیان کرد: سخت ترین کار بخش کار پرستاری وقتی است که واقعاً نمی توانی برای بیمار کاری انجام دهی و شاهد فوت او هستی که خاطرات تلخی در این حوزه برای هر پرستاری رقم می خورد.
علی سبزه کار که از حدود ۱۸ سال قبل به حرفه پرستاری مشغول بوده و چند ماهی است که در توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) خدمت می کند نیز در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار داشت: به نظر من یکی از سخت ترین دوران پرستاری ایام کرونا بود.
سختی پرستاری در دوران کرونا
وی بیان کرد: نگرانی بابت گرفتار شدن به ویروس کرونا و انتقال آن به اطرافیان و خانواده دغدغه جدی برای ما بود که شرایط کاری را واقعاً سخت کرد.
سبزه کار در حوزه سختی های حوزه کاری خود با اشاره به این که حرفه پرستاری به طور معمول نادیده گرفته می شود، ادامه بیان کرد: تمام کارهای یک بیمار توسط پرستار صورت می گیرد ولی در مواردی به نام پزشک تمام و در حقیقت زحمت او نادیده انگاشته می شود.
وی تصریح کرد: در هر مجموعه، بیمارستان و یا توانبخشی و …که کار نماییم کار پرستاری بواسطه سر و کار داشتن با بیمار و دیدن رنج های جسمی یک فرد از نظر روحی و روانی انسان را لطمه پذیر می کند خصوصاً وقتی شاهد فوت یک بیمار هستیم.
کمبود نیروی کار و پایین بودن حقوق ها با اهمیت ترین مشکل حوزه پرستاری
پرستار توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) افزود: از دیگر مشکلات حوزه پرستاری کمبود نیروی کاری و پایین بودن حقوق و دریافتی ها است.
سبزه کار با اشاره به اینکه در خیلی از کشورها هر دو یا سه تخت بیمارستان یک پرستار دارد، گفت اما در کشور ما بواسطه کمبود نیروی انسانی تعداد زیادی بیمار به پرستار ارجاع می شود که کیفیت کار او را می کاهد.
مرضیه بهمن زاده نیز که حدود ۲۰ سال در مجموعه توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) به حرفه پرستاری مشغول بوده است در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار داشت: کار در توانبخشی را نه فقط به عنوان یک حرفه و شغل بلکه به عنوان یک کار خیرخواهانه و کمک به انسان هایی نیازمند ولی معصوم دیده ام.
پرستاری در توانبخشی تنها یک شغل نیست
وی بیان کرد: خیلی از کسانی که در این مجموعه فعالیت می نمایند به معلولان به عنوان اعضای خانواده خود نگاه می کنند و از هیچ خدمتی برای آنان فروگذار نیستند.
بهمن زاده اضافه کرد: طبیعی است که یکی از تلخ ترین اتفاقاتی که در دوران پرستاری در توانبخشی حضرت علی اکبر (ع) رخ می دهد، فوت معلول و بیماری است که سال ها در کنار او بوده و در لبخندها و رنج ها در کنارش زیسته ایم.
این پرستار خراسان جنوبی اظهار داشت: چه خدمتی بالاتر از این که اهتمام در کاهش آلام و رنج های فرشتگان معصومی داشته باشیم که یا از نظر جسمی و یا روحی دارای مشکلاتی هستند.
پرستاری سر و کار داشتن با بیمار و رنج های انسان است که بی گمان در روح و جسم پرستار تأثیر گذاشته و صبری فوق العاده را در او به ودیعه می گذارد. امید که قدردان زحمات صبر و زحمات پرستاران سرزمینمان باشیم تا شوق خدمت در آنان افزون تر شود.
منبع: دكتر ایزی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب