یك متخصص بیماری های داخلی عنوان كرد؛
عوارض و خطرات دیابت حاملگی
به گزارش دكتر ایزی یك متخصص بیمارهای داخلی به اهمیت ارزیابی های قبل وحین حاملگی در تشخیص و كنترل دیابت حاملگی اشاره نمود و اظهار داشت: افزایش قند خون در بارداری، همچون مشكلات افراد حامله است.
به گزارش دکتر ایزی به نقل از مهر، آسا یوسفی متخصص بیمارهای داخلی و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا درباره دیابت بارداری، اضافه کرد: برای تعریف دیابت بارداری، ابتدا لازم است محدوده قند خون نرمال در حاملگی را بدانیم. در حاملگی قند خون نرمال ناشتا، بین ۶۰ تا ۹۵ و قند خون نرمال ۲ ساعت پس از غذا، بین ۸۰ تا ۱۲۰ است. اگر سطح قند خون از این محدوده فراتر رود، تشخیص دیابت حاملگی مطرح می شود. بگفته وی، افزایش قند خون در بارداری، همچون مشکلاتی است که افراد در حاملگی با آن مواجهند. میزان شیوع آن در خانم های حامله در ایران، حدود ۴ درصد و در جوامع مختلف ۳ تا ۱۴ درصد است. از این افراد، حدود ۱۰ درصد، از قبل به دیابت مبتلا هستند و حدود ۹۰ درصد، حین حاملگی به این مشکل گرفتار می شوند که این گروه گرفتار دیابت حاملگی هستند. قند خون بالا در حاملگی می تواند عوارض جدی به دنبال داشته باشد. عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا درباره علت بروز دیابت حاملگی توضیح داد: مهم ترین دلیل بروز دیابت حاملگی ترشح هورمون های جفت است که با اثرات انسولین مادر مقابله می کند و در نتیجه، به افزایش گلوگز خون در مادر منجر می شود. این قند بوسیله جفت به جنین می رسد و موجب بالا رفتن قند خون جنین و به دنبال آن افزایش انسولین در جنین می شود که عوارض مختلفی را به دنبال دارد. این متخصص بیماری های داخلی درباره ماندگاری دیابت حاملگی در مادران، اضافه کرد: دیابت حاملگی معمولاً پس از حاملگی از بین می رود، ولی در بعضی موارد می تواند به شکل دیابت نوع ۲ باقی بماند. در بعضی مادران ممکنست اختلالات متابولیک تا ۳ سال بعد از زایمان ادامه داشته باشد. در چنین شرایطی داشتن سبک زندگی سالم، یعنی تغذیه مناسب و ورزش منظم به کاهش عوارض متابولیک کمک می نماید. یوسفی علایم دیابت حاملگی را غیراختصاصی دانست و اظهار داشت: در حاملگی های نرمال نیز علائمی همچون تکرر ادرار، گرسنگی زیاد، تشنگی زیاد و خستگی زیاد دیده می شود و چنین علائمی لزوماً به مدلول دیابت حاملگی نیست. تشخیص دیابت حاملگی با انجام آزمایش تست تحمل گلوکز که در هفته های ۲۴ تا ۲۸ حاملگی انجام می شود، مشخص می گردد. البته در مواردی که خانم در گروه پرخطر باشد، ممکنست پزشک این تست را زودتر درخواست کند. سن بالای ۲۵ سال، سابقه دیابت بارداری، وزن بالاتر از حد نرمال در شروع بارداری، سابقه دیابت در خانواده، سابقه به دنیا آوردن نوزاد با وزن بیش از ۴ کیلوگرم، سابقه تولد نوزاد مرده و نژاد آفریقایی یا آسیایی عوامل خطری هستند که خانم حامله را در گروه پرخطر قرار می دهند. عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا عوارض دیابت حاملگی را به دو گروه مادری و جنینی تقسیم بندی کرد و اضافه کرد: دیابت حاملگی می تواند برای مادر عوارضی همچون فشار خون بالا در حاملگی و پره اکلامپسی، زایمان زودرس و عفونت های ادراری در نیمه دوم حاملگی را به دنبال داشته باشد و برای جنین نیز وزن بالا حین تولد (وزن بیش از ۴ کیلوگرم)، افت قند خون نوزادی، افت کلسیم، زردی، تولد نوزاد نارس، کاهش رشد داخل رحمی و تولد با وزن کم را به همراه داشته باشد. یوسفی درمان دیابت حاملگی را نیازمند همکاری متخصصان رشته های مختلف، خصوصاً زنان، داخلی، غدد و تغذیه دانست و تصریح کرد: حیاتی ترین دوره در حاملگی زمان لقاح و هفته های اولیه بعد از لقاح است و در این زمان قند خون مادر باید بطور دقیق کنترل شود. زیرادر صورتی که در این زمان قند خون بالاتر از حد نرمال باشد، خطر بروز ناهنجاری های جنین تا ۱۰ برابر افزایش می یابد. بطور کلی، افرادی که پیش از حاملگی مبتلا به دیابت هستند، لازم است پیش از شروع حاملگی به پزشک مراجعه کنند تا قند خونشان کنترل شود و پزشک برمبنای شرایط، داروها را تعدیل و یا جایگزین کند. افرادی که سابقه دیابت ندارند نیز قبل از مبادرت به حاملگی باید برای کنترل سطح قند خون غربالگری شوند. این متخصص بیماری های زنان در آخر اشاره کرد: مهم ترین گام در کنترل قند خون اصلاح سبک زندگی است. بدین سبب مشاوره تغذیه و دریافت یک رژیم غذایی متعادل و متناسب می تواند بسیار کمک کننده باشد و حتما باید به این نکته توجه کرد که ممکنست رژیم غذایی فرد در طول حاملگی باتوجه به نیاز مادر و جنین تغییر کند.
منبع: drez.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب